Hoedt u voor de kunst. Een stukje in de krant. Een man een vrouw, hun dochter. Ze hebben altijd een varkensfokbedrijf gehad. Op land dat grenst aan dat van hun ouders. Dag in dag uit van zonsopgang tot zonsondergang het boerenbestaan. Maar voor hun kinderen wilden ze altijd andere opties openhouden. Er hing een wereldkaart boven de tafel om ze te laten zien hoe klein ons land is en hoe groot de wereld. Een van hun dochters ging naar de kunstacademie. Vader reed op en neer met zijn aanhanger om haar levensgrote kunstinstallaties te vervoeren. De varkens maakten plaats voor een boomgaard. En die maakte plaats voor een groentetuin. Er kwam een biggetje als huisdier. Ze gingen vegetarisch eten. Hoedt u voor de kunst.
Kunst is verheven, is duur, is elitair, is progressief. Nee. Dat is deels vooroordeel en deels marketing, maar toch niet het hart van de zaak: kunst maakt alle dingen nieuw. Kunst laat je kijken alsof je voor het eerst kijkt. Zien alsof je voor het eerst ziet. Dat klinkt optimistisch en dat kan het zijn, zolang je iets goeds met nieuwe ogen ziet. Evenzeer is het aanstootgevend en shockerend en levensgevaarlijk, omdat het alle kwade zaken die we niet meer zien, toont met nieuw venijn. Hoedt u voor de kunst. Dat graven, om aan te boren, bloot te leggen, is net als mediteren of bidden, arbeid die ingaat tegen de maalstroom van de dingen. Het vraagt alles van de maker en ook de kijker moet all-in. De boel moet op zijn kop, binnenstebuiten. Dat is vaak opwindend en aanstekelijk. Vaak ook pijnlijk of zelfs saai. En wie zich opent, loopt gevaar. Maar is er een andere uitweg? De liefde vernieuwt zich of sterft. Hoedt u voor de kunst.
https://www.nrc.nl/nieuws/2019/07/06/bij-ons-komt-er-na-iedere-dip-weer-iets-nieuws-a3966302 of archief-versie